ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ: ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΟΣΩΝ ΧΡΩΣΤΟΥΝ ΤΑ ΜΑΛΛΙΟΚΕΦΑΛΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΟΑΕΕ
Υπουργοί, τροϊκανοί και κρατικοδίαιτοι καθηγητάδες, αν θέλουν να μάθουν λίγα γράμματα για την αγορά και την πραγματική οικονομία, καλά θα κάνουν να ακούσουν τη φωνή και τις προτάσεις τους γιατί, αν δεν αναστηθεί η παραγωγική μεσαία τάξη, δεν πρόκειται να ξαναπάρει μπροστά η ελληνική οικονομία !!!
Xρωστάω στον ΟΑΕΕ…43.500 ευρώ.
Υπουργοί, τροϊκανοί και κρατικοδίαιτοι καθηγητάδες, αν θέλουν να μάθουν λίγα γράμματα για την αγορά και την πραγματική οικονομία, καλά θα κάνουν να ακούσουν τη φωνή και τις προτάσεις τους γιατί, αν δεν αναστηθεί η παραγωγική μεσαία τάξη, δεν πρόκειται να ξαναπάρει μπροστά η ελληνική οικονομία !!!
Xρωστάω στον ΟΑΕΕ…43.500 ευρώ.
Παλιότερα, αγχωνόμουν και τρελαινόμουν.
Τώρα, δεν νιώθω τίποτα. !!!
Έρχεται πολύς κόσμος και μου λέει: «Είμαι άνεργος και είμαι άνεργος». Ξέρετε τι τους απαντώ; Μακάρι να ήμουν και εγώ άνεργος, δεν θα χρωστούσα σχεδόν τίποτα. Για να αντιληφθείς σε πόσο άσχημη κατάσταση βρίσκομαι, σου λέω ότι αν γυρνούσαμε τώρα, την στιγμή αυτή, στις παλιές, καλές, χρυσές εποχές, μεταξύ 2004-2007, εγώ θα χρειαζόμουν…5 χρόνια δουλειάς και βάλε, για να ξεχρεώσω. Είχα 7 άτομα προσωπικό, και σήμερα δουλεύω μόνο εγώ και το παλικάρι που κάνει την πρακτική του. Ήμουν επαγγελματίας που δεν χρωστούσα τίποτα, που τους είχα όλους πληρωμένους και στην ώρα τους, τους υπαλλήλους μου, τα πάντα.
Για να δεις όμως πόσο άδικη είναι η ζωή, ο αδελφός μου, που τον λατρεύω, βρέθηκε με την γυναίκα του να χρωστά…180.000 ευρώ, καθώς κατείχε…7 πιστωτικές κάρτες. Αγόρασε ηλεκτρική σκούπα που του κόστισε…6.000 ευρώ. Το δικαστήριο του έσβησε τα χρέη, καθώς και οι δύο είναι άνεργοι. Εγώ που χρωστάω στον ΟΑΕΕ, αυτά που χρωστάω, συν άλλα 30.000 ευρώ στην εφορία, δηλαδή 70.000 ευρώ και βάλε, θα με ξελασπώσει κανείς; Για τα τόσα χρόνια που πλήρωνα, και με το παραπάνω, θα βρεθεί κάποιος να με βοηθήσει; Μάλλον όχι!…Και να ήταν μόνο αυτά; Χρωστάω ενοίκια 4 μηνών στον ιδιοκτήτη του μαγαζιού. Βάλε και εκεί 2.000 ευρώ. Χρωστάω την ΔΕΗ στο σπίτι μου. Άλλα 1.500 ευρώ. Πως να τα πληρώσω όμως; Ο τζίρος μου από την αρχή της κρίσης έχει μειωθεί 70%. Παλιότερα, αγόραζα 1.500 σόλες παπουτσιών για δοκιμή, σήμερα αγοράζω 10 και μου πέφτουν τα μούτρα. Κάποτε κυκλοφορούσα με επαγγελματικό αμάξι 35.000 ευρώ, σήμερα την βγάζω με ένα σαραβαλάκι των 2.000 ευρώ, το οποίο χάλασε κιόλας» εξομολογείται πικραμένος στο bangladeshneww.gr, o Κωνσταντίνος Πορτσάκης, παντρεμένος με τρία παιδιά, ιδιοκτήτης καταστήματος επιδιόρθωσης υποδημάτων, τσαντών και κλειδιών παντός τύπου.
Κωνσταντίνος Πορτσάκης, επιχειρηματίας: Χθες, έπρεπε να πάει μία το μεσημέρι, για να μπει κάποιος στο μαγαζί μου και να αφήσει…2 ευρώ. Καθόμουν όλη την ημέρα έξω και έπινα καφέδες. Να μπω μέσα, να κάνω τι; Με 2 ευρώ όμως δεν σώζεται η κατάσταση, ειδικότερα αν χρωστάς χιλιάδες. Οι πελάτες που είναι; Τους έχετε δει πουθενά; Εγώ όχι!
ΑΝΤΕ, ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ. ΘΑ ΒΡΕΘΟΥΝ ΟΙ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΕΣ Η ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ ΝΑ ΚΡΥΒΟΝΤΑΙ ΤΡΟΜΑΓΜΕΝΟΙ ΣΠΙΤΙΑ ΤΟΥΣ; ΜΑΛΛΟΝ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ…
«Βγαίνει ο κάθε μπούρδας πολιτικός, λέει την μαλακία του και τρομοκρατεί τον κόσμο, με συνέπεια μετά, να μην βγαίνει από το σπίτι του, να φοβάται να αγοράσει το οτιδήποτε, ακόμη και σόλες για τα παπούτσια του. Οι εισφορές του ΟΑΕΕ, έπρεπε ήδη να είχαν μειωθεί, δεν είναι λογικό αυτό; Τις προάλλες, ήμουν στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, στο Ρέθυμνο, και αναγκάστηκα να επισκεφθώ το δημόσιο νοσοκομείο γιατί με πονούσε η μέση. Περίμενα μια ώρα. Και πάλι καλά να λες. Σκεφτόμουν ότι με τα λεφτά που πλήρωνα για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στον ΟΑΕΕ, ο ιδιωτικός τομέας θα με προσκυνούσε. Δίνουμε τόσα λεφτά, αλλά ανταποδοτικότητα μηδέν. Δεν μας έχει απομείνει ψυχολογία για δουλειά. Φοβόμαστε να κάνουμε το παραμικρό. Έχω ορισμένες εξαιρετικές ιδέες, που θα μπορούσαν να δώσουν δουλειά και χρήματα σε ανέργους και σε εμένα, αλλά δεν τις υλοποιώ, γιατί φοβάμαι. Η αβεβαιότητα είναι τεράστια και με αποτρέπει από το να ρισκάρω».
«Βγαίνει ο κάθε μπούρδας πολιτικός, λέει την μαλακία του και τρομοκρατεί τον κόσμο, με συνέπεια μετά, να μην βγαίνει από το σπίτι του, να φοβάται να αγοράσει το οτιδήποτε, ακόμη και σόλες για τα παπούτσια του. Οι εισφορές του ΟΑΕΕ, έπρεπε ήδη να είχαν μειωθεί, δεν είναι λογικό αυτό; Τις προάλλες, ήμουν στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, στο Ρέθυμνο, και αναγκάστηκα να επισκεφθώ το δημόσιο νοσοκομείο γιατί με πονούσε η μέση. Περίμενα μια ώρα. Και πάλι καλά να λες. Σκεφτόμουν ότι με τα λεφτά που πλήρωνα για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στον ΟΑΕΕ, ο ιδιωτικός τομέας θα με προσκυνούσε. Δίνουμε τόσα λεφτά, αλλά ανταποδοτικότητα μηδέν. Δεν μας έχει απομείνει ψυχολογία για δουλειά. Φοβόμαστε να κάνουμε το παραμικρό. Έχω ορισμένες εξαιρετικές ιδέες, που θα μπορούσαν να δώσουν δουλειά και χρήματα σε ανέργους και σε εμένα, αλλά δεν τις υλοποιώ, γιατί φοβάμαι. Η αβεβαιότητα είναι τεράστια και με αποτρέπει από το να ρισκάρω».
Επιδιορθωμένα παπούτσια πελατών, τα οποία δεν γύρισαν ποτέ…να πάρουν.
Βλέπετε, έπρεπε να πληρώσουν το αντίτιμο.
Η απάντηση στην ερώτηση που θέτει ο τίτλος του ρεπορτάζ ειναι…αυταπόδεικτη. Η ζωή τους είναι κόλαση. Φανταστείτε να σας καληνυχτεί και να σας…καλημερίζει η σκέψη ότι χρωστάτε στο αδηφάγο ελληνικό δημόσιο. Ότι είναι πιθανό να σας κατάσχουν το σπίτι. Ότι η βοήθεια από συγγενείς και φίλους, αποκλείεται ακόμη και ως μακρινό ενδεχόμενο, αφού στις περισσότερες περιπτώσεις, και αυτοί, είναι στην ίδια άσχημη θέση με εσάς. Μακάρι να χρωστούσατε όμως, μόνο στο δημόσιο. Πέρα από τον ΟΑΕΕ και την εφορία, λίγο πιο κάτω, καιροφυλακτούν οι εισπρακτικές εταιρείες, που λειτουργούν ως τα… «μαντρόσκυλα» των τραπεζών, τα απλήρωτα φροντιστήρια των παιδιών, οι δόσεις του αυτοκινήτου, και πολλά ακόμη, που έχουν καταστήσει την καθημερινότητα σας ασφυκτική, λες και ο κάθε λογαριασμός αφαιρεί λίγο λίγο το οξυγόνο σας. Και αν υπάρχει ένα χρέος, που παραλύει την πλειοψηφία των επιχειρηματιών, είναι οι οφειλές που έχουν συσσωρεύσει προς τον ΟΑΕΕ. Αρκετοί τα έχουν παρατήσει. Όταν το ταμείο τους μετρά κέρματα, δεν έχει νόημα να προσπαθούν να πληρώσουν τα «χοντρά» χαρτονίσματα. 20.000 ευρώ. 30.000 ευρώ. Πάνω από 40.000 ευρώ τα χρέη, προς το ασφαλιστικό τους ταμείο. Τα ειδοποιητήρια συσσωρεύονται πάνω στα γραφεία τους. Σειρά παίρνει το ΚΕΑΟ. Οι κατασχέσεις είναι προ των πυλών, ακόμη και με… «αριστερή» κυβέρνηση στην εξουσία. Οι ελεύθεροι επαγγελματίες δεν είναι μπαταχτσήδες, παρά το γεγονός ότι δεν τα πάνε και τόσο καλά με το…κόψιμο αποδείξεων. Τα μνημόνια και η λιτότητα «αποδεκάτισαν» τους καταναλωτές, και εκείνοι με την απουσία τους, τις κάποτε…ακλόνητες επιχειρήσεις. Οι άνθρωποι που μας μίλησαν για τα προβλήματα τους, δεν ξέρουν τι τους ξημερώνει η επόμενη ημέρα. Το μόνο που ξέρουν, είναι ότι δυσκολεύονται να βγάλουν την σημερινή…
ΟΤΑΝ ΠΛΗΡΩΝΑΜΕ ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΟΙ ΚΑΛΟΙ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ, ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΚΥΝΗΓΟΥΝ…
«Η πίεση από τον ΟΑΕΕ είναι ασφυκτική. Οι εισφορές που πληρώνουμε, δεν μειώθηκαν μέσα στην κρίση. Ζητούν να πληρώσουμε ποσά που δεν τα βγάζουμε, που δεν τα έχουμε. Η ανεργία, από την άλλη, εκτοξεύτηκε. Οι επιχειρήσεις κλείνουν η μία μετά την άλλη. Ζητάμε ένα καλύτερο διακανονισμό, ο οποίος να περιλαμβάνει και τις τρέχουσες εισφορές. Να «βγει» δηλαδή, μια ενιαία δόση, στην οποία θα συμπεριλαμβάνεται και η τρέχουσα εισφορά, έτσι ώστε να μπορούμε να είμαστε συνεπείς. Και φυσικά, αφαίρεση τόκων. Να έχουμε την δυνατότητα να «προϋπολογίζουμε» το κόστος των εισφορών μας, έτσι ώστε να πληρώνουμε στην ώρα μας, και οι δόσεις να παραμένουν σε χαμηλό επίπεδο. Πολεμάμε επίσης και για το κλείσιμο του ΚΕΑΟ. Ας μου εξηγήσει κάποιος, για ποιο λόγο, μετά το κλείσιμο των επιχειρήσεων τους, οι ελεύθεροι επαγγελματίες δεν δικαιούνται ταμείο ανεργίας; Που είναι το κράτος πρόνοιας; Πως θα ζήσουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι που επί σειρά ετών, ήταν τυπικότατοι στις υποχρεώσεις τους, βοηθώντας το ευρύτερο σύνολο; Αντί να μειώσουν τους φόρους και να «κρατήσουν» τους ανθρώπους στις επιχειρήσεις τους, αυτοί αυξάνουν τους φόρους, με αποτέλεσμα ο αριθμός των ελεύθερων επαγγελματιών να μειώνεται διαρκώς. Ενδιαφέρεται κανείς άραγε;»αναρωτιέται με παράπονο στο bangladehnews.gr, η Δέσποινα Θεοχάρη, η οποία έκλεισε την επιχείρηση της, και πλέον δουλεύει ως υπάλληλος στο τυπογραφείο του άνδρα της. Χρωστά πάνω από 25.000 ευρώ στον ΟΑΕΕ…
Η απάντηση στην ερώτηση που θέτει ο τίτλος του ρεπορτάζ ειναι…αυταπόδεικτη. Η ζωή τους είναι κόλαση. Φανταστείτε να σας καληνυχτεί και να σας…καλημερίζει η σκέψη ότι χρωστάτε στο αδηφάγο ελληνικό δημόσιο. Ότι είναι πιθανό να σας κατάσχουν το σπίτι. Ότι η βοήθεια από συγγενείς και φίλους, αποκλείεται ακόμη και ως μακρινό ενδεχόμενο, αφού στις περισσότερες περιπτώσεις, και αυτοί, είναι στην ίδια άσχημη θέση με εσάς. Μακάρι να χρωστούσατε όμως, μόνο στο δημόσιο. Πέρα από τον ΟΑΕΕ και την εφορία, λίγο πιο κάτω, καιροφυλακτούν οι εισπρακτικές εταιρείες, που λειτουργούν ως τα… «μαντρόσκυλα» των τραπεζών, τα απλήρωτα φροντιστήρια των παιδιών, οι δόσεις του αυτοκινήτου, και πολλά ακόμη, που έχουν καταστήσει την καθημερινότητα σας ασφυκτική, λες και ο κάθε λογαριασμός αφαιρεί λίγο λίγο το οξυγόνο σας. Και αν υπάρχει ένα χρέος, που παραλύει την πλειοψηφία των επιχειρηματιών, είναι οι οφειλές που έχουν συσσωρεύσει προς τον ΟΑΕΕ. Αρκετοί τα έχουν παρατήσει. Όταν το ταμείο τους μετρά κέρματα, δεν έχει νόημα να προσπαθούν να πληρώσουν τα «χοντρά» χαρτονίσματα. 20.000 ευρώ. 30.000 ευρώ. Πάνω από 40.000 ευρώ τα χρέη, προς το ασφαλιστικό τους ταμείο. Τα ειδοποιητήρια συσσωρεύονται πάνω στα γραφεία τους. Σειρά παίρνει το ΚΕΑΟ. Οι κατασχέσεις είναι προ των πυλών, ακόμη και με… «αριστερή» κυβέρνηση στην εξουσία. Οι ελεύθεροι επαγγελματίες δεν είναι μπαταχτσήδες, παρά το γεγονός ότι δεν τα πάνε και τόσο καλά με το…κόψιμο αποδείξεων. Τα μνημόνια και η λιτότητα «αποδεκάτισαν» τους καταναλωτές, και εκείνοι με την απουσία τους, τις κάποτε…ακλόνητες επιχειρήσεις. Οι άνθρωποι που μας μίλησαν για τα προβλήματα τους, δεν ξέρουν τι τους ξημερώνει η επόμενη ημέρα. Το μόνο που ξέρουν, είναι ότι δυσκολεύονται να βγάλουν την σημερινή…
ΟΤΑΝ ΠΛΗΡΩΝΑΜΕ ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΟΙ ΚΑΛΟΙ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ, ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΚΥΝΗΓΟΥΝ…
«Η πίεση από τον ΟΑΕΕ είναι ασφυκτική. Οι εισφορές που πληρώνουμε, δεν μειώθηκαν μέσα στην κρίση. Ζητούν να πληρώσουμε ποσά που δεν τα βγάζουμε, που δεν τα έχουμε. Η ανεργία, από την άλλη, εκτοξεύτηκε. Οι επιχειρήσεις κλείνουν η μία μετά την άλλη. Ζητάμε ένα καλύτερο διακανονισμό, ο οποίος να περιλαμβάνει και τις τρέχουσες εισφορές. Να «βγει» δηλαδή, μια ενιαία δόση, στην οποία θα συμπεριλαμβάνεται και η τρέχουσα εισφορά, έτσι ώστε να μπορούμε να είμαστε συνεπείς. Και φυσικά, αφαίρεση τόκων. Να έχουμε την δυνατότητα να «προϋπολογίζουμε» το κόστος των εισφορών μας, έτσι ώστε να πληρώνουμε στην ώρα μας, και οι δόσεις να παραμένουν σε χαμηλό επίπεδο. Πολεμάμε επίσης και για το κλείσιμο του ΚΕΑΟ. Ας μου εξηγήσει κάποιος, για ποιο λόγο, μετά το κλείσιμο των επιχειρήσεων τους, οι ελεύθεροι επαγγελματίες δεν δικαιούνται ταμείο ανεργίας; Που είναι το κράτος πρόνοιας; Πως θα ζήσουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι που επί σειρά ετών, ήταν τυπικότατοι στις υποχρεώσεις τους, βοηθώντας το ευρύτερο σύνολο; Αντί να μειώσουν τους φόρους και να «κρατήσουν» τους ανθρώπους στις επιχειρήσεις τους, αυτοί αυξάνουν τους φόρους, με αποτέλεσμα ο αριθμός των ελεύθερων επαγγελματιών να μειώνεται διαρκώς. Ενδιαφέρεται κανείς άραγε;»αναρωτιέται με παράπονο στο bangladehnews.gr, η Δέσποινα Θεοχάρη, η οποία έκλεισε την επιχείρηση της, και πλέον δουλεύει ως υπάλληλος στο τυπογραφείο του άνδρα της. Χρωστά πάνω από 25.000 ευρώ στον ΟΑΕΕ…
Δέσποινα Θεοχάρη, πρώην ελεύθερη επαγγελματίας:
Περάσαμε και εμείς τις καλές μας εποχές, ζούσαμε με αξιοπρέπεια.
Σήμερα έχουν απομείνει μόνο συντρίμμια, τα οποία μας έχουν «πλακώσει» και δεν μπορούμε να σηκωθούμε…
Η ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΜΑΣ; ΦΤΙΑΧΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΒΑΛΙΤΣΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΦΕΥΓΟΥΜΕ ΕΞΩ…
«Πως να πληρωθούν οι εισφορές στο ασφαλιστικό μας ταμείο, πως να πληρώσουμε την εφορία; Κρατάμε τα μαγαζιά μας ανοιχτά, για να έχουμε κάτι να κάνουμε, για να «εξασφαλίσουμε» την επιβίωση μας. Στην πραγματικότητα, φυτοζωούμε. Ας πούμε ότι το κλείνουμε το μαγαζί. Ποιος θα μας πάρει στην δουλειά; Έχετε δει πολλούς να προσλαμβάνουν μητέρα με δύο παιδιά; Το σκεφτόμαστε σοβαρά να φύγουμε στο εξωτερικό. Ήδη, ο σύζυγος μου, έχει κάνει τα χαρτιά του, για οδηγός λεωφορείου στην Γερμανία. Γεννήθηκε εκεί και μιλάει την γλώσσα. Για ποιο λόγο να κάτσουμε εδώ; Στον ιδιοκτήτη του καταστήματος δίνω 100 ευρώ κάθε εβδομάδα για το ενοίκιο. Δεν μπορώ να του τα δώσω μαζεμένα. Αν τα μαζέψω, σίγουρα θα βρεθεί κάποιος για να τα πάρει».
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΑΛΣΑΜΙΔΗΣ
«Πως να πληρωθούν οι εισφορές στο ασφαλιστικό μας ταμείο, πως να πληρώσουμε την εφορία; Κρατάμε τα μαγαζιά μας ανοιχτά, για να έχουμε κάτι να κάνουμε, για να «εξασφαλίσουμε» την επιβίωση μας. Στην πραγματικότητα, φυτοζωούμε. Ας πούμε ότι το κλείνουμε το μαγαζί. Ποιος θα μας πάρει στην δουλειά; Έχετε δει πολλούς να προσλαμβάνουν μητέρα με δύο παιδιά; Το σκεφτόμαστε σοβαρά να φύγουμε στο εξωτερικό. Ήδη, ο σύζυγος μου, έχει κάνει τα χαρτιά του, για οδηγός λεωφορείου στην Γερμανία. Γεννήθηκε εκεί και μιλάει την γλώσσα. Για ποιο λόγο να κάτσουμε εδώ; Στον ιδιοκτήτη του καταστήματος δίνω 100 ευρώ κάθε εβδομάδα για το ενοίκιο. Δεν μπορώ να του τα δώσω μαζεμένα. Αν τα μαζέψω, σίγουρα θα βρεθεί κάποιος για να τα πάρει».
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΑΛΣΑΜΙΔΗΣ
http://ift.tt/1Uoi83S
from ΚΙΝΗΜΑ ΥΠΕΡΒΑΣΗ http://ift.tt/1O4aF3t
via IFTTT
